نماینده مردم شوش و کرخه در مجلس شورای اسلامی گفت: گویا مدیران شستا و هلدینگ‌های تاپیکو و تاسیکو از خروج شرکت حریر خوزستان از زیاده دهی و ورشکستگی و قرارگرفتن در مسیر سوددهی و افزایش تولید خوشحال نیستند و نمی خواهند باور کنند که این شرکت به این وضع مطلوب رسیده است.

عدم بهره‌وری هلدینگ‌های وابسته به شستا معلول عدم شفافیت، پاسخگو نبودن و فعالیت و تصمیم‌گیری پشت درهای بسته است؛ نمایندگان کارگران و بازنشستگان هیچ نفوذ و اقتداری و حوزه‌ی اختیاری در شستا ندارند و مدیران هرچه می‌خواهند می‌کنند؛ نه تنها از سودآوری شرکت‌ها صیانت نمی‌شود، بلکه با توجیهِ اقتصادی نبودن، آن‌ها را به راحتی واگذار و از چرخه‌ی تولید خارج می‌کنند.

محمد کعب عمیر، نماینده مردم شوش و کرخه در مجلس شورای اسلامی، ضمن انتقاد از واگذاری شرکتِ «حریر خوزستان» توسط شستا و با بیان اینکه «هر زمان نام خصوصی‌سازی و واگذاری می‌آید، تن کارگران می‌لرزد» اظهار داشت: «واگذاری شرکت‌های وابسته به شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی ( شستا) کاری غیر کارشناسی است.

وی گفت: آنها به جای واگذاری شرکت‌ها به فکر توسعه و تکمیل زنجیره تولید برای افزایش سوددهی باشند. با واگذاری شرکت حریرخوزستان باید منتظر ماند تا شاهد ماجرای هفت‌تپه‌ای دیگر در منطقه باشیم.

وی افزود: شرکت حریر خوزستان یکی از شرکت های با کیفیت شهرستان شوش است اما متاسفانه به دلیل مدیریت سنتی و ناکارآمد همچنین بازی‌های سیاسی باعث شد که برای مدتی مسیر زیان‌دهی را طی کند؛ بنابراین زیان ده شدن شرکت حریر باعث نگرانی کارگران شده و این در حالی بوده که هلدینگ های تاسیکو، تاپیکو و شستا هیچ برنامه‌ای برای خروج زیان دهی، افزایش تولید یا توسعه‌ی این شرکت ندارند.

کعب عمیر تصریح کرد: متاسفانه شرکت حریر خوزستان پس از خروج زیان دهی و رسیدن به سوددهی و عبور از خطر ورشکستگی، وارد بازهای سیاسی، منفعت طلبی و رفیق بازی هلدینگ‌های تاپیکو و تاسیکو شده است.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس عنوان کرد: شرکتی که در ابتدای سال با خطر ورشکستگی و تعطیلی مواجه بود با مدیریت جوان و بومی این روزها علاوه بر سوددهی باعث شکسته شدن رکورد تولید در روز و همچنین تولید کاغذ تیشو باکیفیت شده است؛ لذا نباید از چنین مدیرانی که باعث ایجاد آرامش در یک مجموعه تولیدی شده استفاده شود؟

شستا بفکر توسعه حریر خوزستان باشد

کعب‌عمیر اظهار کرد: رضوانی‌فر مدیرعامل سابق شستا در بازدید از خط تولید شرکت حریر خوزستان با راه‌اندازی خط تولید خمیر کاغذ تیشو جهت توسعه و تکمیل زنجیره‌ی تولید در این شرکت موافقت کرد اما متاسفانه مدیران فعلی شستا و هلدینگ‌های وابسته به آن هیچ گونه توجهی به راه‌اندازی این خط تولید نمی‌کنند.

وی اظهار کرد: نمی دانم چرا با خط تولیدی که با راه‌اندازی آن در شرکت حریر خوزستان باعث جلوگیری از خروج ارز، تامین صددرصدی مواد اولیه کاغذ تیشو، تکمیل زنجیره تولید، رونق اقتصادی، افزایش تولید و اشتغال جوانان شده موافقت نمی‌کنند؟

نماینده شوش در مجلس تصریح کرد: انتظار می‌رود وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نسبت به مسائل و اتفاقات مدیران شرکت‌ها و هلدینگ‌های وابسته به وزارت کار نظارت جدی داشته باشد و اصلا اجازه ندهد کارهای نمایشی جلوی خیلی از مسائل مهم را بگیرد.

وی افزود: وزیر کار در ارائه برنامه‌های خود جهت تصدی وزارت کار به استفاده از نیروهای جوان و بومی در پست‌های مدیریتی اشاره کرد اما متاسفانه امروز شاهد هستیم که برخی هلدینگ‌ها به دنبال حذف مدیران بومی توانمند هستند. امیدواریم وزیر به وعده های خود عمل نموده و جلوی این اتفاقات را بگیرد.

کعب عمیر ادامه داد: آقای مرتضوی مدیران شما در هلدینگ های تاپیکو، تاسیکو وابسته به شستا برای شرکت حریر خوزستان چه برنامه‌ای دارند؟ با این مدیریت آنها باید منتظر واگذاری این شرکت به خصوصی و تعطیلی باشیم!

خودمانی‌سازی در شستا

اکبر قربانی (دبیر اجرایی خانه کارگر غرب تهران) که از نزدیک شاهد این واگذاری‌ها در سال‌های اخیر بوده با بیان اینکه «آنچه در شستا اتفاق می‌افتد، فقط خودمانی‌سازی‌ست؛ دارایی‌های تاریخی کارگران را بدون هیچ توجیهی به خودمانی‌ها به قیمت بسیار ارزان و در حد مفت واگذار می‌کنند و اصلاً پاسخگو نیستند» به ایلنا می‌گوید: در شستا هر شرکتی را که تمایل داشته باشند، واگذار می‌کنند. موضوع ساده است؛ اولین قدمی که برمی‌دارند این است که براساس ماده ۱۴۱ قانون تجارت اعلام می‌کنند شرکت مورد نظر ورشکسته است یعنی بدهکاری و گیر و گرفت دارد؛ هیچ ارزیابی هم صورت نمی‌گیرد که چرا ورشکسته است، فقط می‌گویند شرکت توجیه اقتصادی ندارد و این حالیست که هیچ نظارت و تجدید ارزیابی در کار نیست.وی افزود: در مرحله بعدی، یک مجمع عمومی می‌گذارند که در آن سهامدار اصلی همه کاره است؛ نه صورت‌های مالی بررسی می‌شود نه ارزیابی مجدد صورت می‌گیرد؛ در این مجمع تصمیم می‌گیرند که باید واگذاری صورت بگیرد. در واقع باید بگوییم با پدیده‌ای به نامِ «مافیای واگذاری‌ها» مواجهیم. و واقعاً چه دردناک است که این شرکت‌ها در زمانه‌ای که ادعای رونق تولید دارند و قرار است مثلاً به سودآوری تولید کمک شود، اینگونه تعطیل می‌شوند؛ هم دارایی‌های کارگران به تاراج می‌رود هم نیروی انسانی این شرکت‌ها به ناگاه با یک تصمیم بیکار می‌شوند.

باقری بیان کرد: اول کارگران تعدیل می‌شوند، بعد درب شرکت تخته می‌شود؛ در نهایت کارخانه را با قیمت‌های بسیار ارزان در حد مفت واگذار می‌کنند.

به گفته باقری، باید نظارت دقیق بر شرکت‌های شستا باشد، باید مشخص شود چرا واقعاً شرکت‌ها زیان‌ده هستند و بدهی دارند و بایستی کارگروهی متشکل از نمایندگان جامعه‌ی هدف بر صورت‌های مالی و عملکرد شرکت‌ها نظارت مستمر داشته باشند اما این بایدها اصلاً جدی گرفته نمی‌شود.

وی ادامه داد: چرا باید شستا ده‌ها شرکت را که اموال بین‌النسلی طبقه‌ی کارگر هستند، با قیمت‌های غیرواقعی و بدون مشارکت و نظرخواهی از کارگران به بخش خصوصی می‌دهد تا تولید در آن‌ها زمین بخورد و چرا به گفته قربانی، «شستا به جای اینکه عصای دست تامین اجتماعی باشد، وبال گردن آن شده است»؟!

گفتنی است، حریر خوزستان، اولین تولیدکننده‌ی کاغذ بهداشتی در ایران، اولین و آخرین شرکتی نیست که شستا به بخش ناکارآمد خصوصی واگذار می‌کند؛ با این واگذاری‌ها هم کارگران آن مجموعه به طور مستقیم و هم جامعه‌ی چند ده میلیون نفری بیمه شدگان به طور غیرمستقیم ضرر می‌کنند و منافع‌شان بدون هیچ مشارکت و نظرخواهی‌ای به خطر جدی می‌افتد.